Het horloge is online gekocht bij een Nederlandse horlogedealer die ook een grote stenen winkel heeft. Ik vond er een die 5 euro goedkoper was, maar die dealer was gevestigd in het VK, waardoor de uiteindelijke prijs veel hoger uitviel. Ze hadden er op het moment van aankoop nog drie op voorraad.
Dit is de vijfde Seiko die ik in 46 jaar heb gekocht. Twee daarvan waren een cadeau voor mijn vader, de derde (een 1978 150m Quartz duiker) is op de een of andere manier kwijtgeraakt, de vierde, de Seiko 5 die ik eerder liet zien, heb ik nog steeds.
Op de een of andere manier is het Seiko gelukt om dit horloge een solide en 'vintage' gevoel te geven, door de combinatie van het glas, de kastvorm en de armband.
De verpakking is, behalve de schuimrubberen inleg voor het horloge, volledig gemaakt van karton (en op de achterkant staat 'Verpakking gemaakt in China'). De armband was goed verpakt in plastic tape, maar dat was gemakkelijk te verwijderen. Beschermende stickers op glas en achterkant. Maar dat is, of zou moeten zijn, standaard, want al mijn Chinese horloges worden op dezelfde manier geleverd.
Het bevat een internationale garantieboekje met een QR-code om te scannen voor de handleiding, een waarschuwing voor internationale klanten dat u het horloge vanwege de constructie van de kast naar uw dealer moet brengen of naar uw lokale internationale servicecenter moet sturen in geval van reparatie. Ik heb echter niets bijzonders aan de kast opgemerkt. En een ingevulde en afgestempelde garantiekaart.
Afgestemd op mijn pols weegt het horloge 127 gram en past het door zijn kleine formaat comfortabel om de pols. Het glas is gemaakt van Seiko's eigen Hardlex, een gehard mineraal materiaal. Nog steeds geen saffier. Sommigen zeggen vanwege de kosten, maar 80 euro Chinese horloges worden geleverd met saffier, dus wat is het probleem? Het kan me echter niet echt schelen. Seiko gebruikte massieve schakels en massieve eindschakels voor de armband en een halve sluiting. En hoewel het een halve schakel heeft om de maat enigszins aan te passen, biedt de korte sluiting slechts ruimte voor twee micro-aanpassingen en dat zouden er te weinig kunnen zijn. Verder zijn de pinnen uit twee delen opgebouwd: de pin zelf, die taps toeloopt naar het uiteinde, en een zeer kleine veergeladen buis om de pin aan het andere uiteinde van de schakel te vergrendelen. Wanneer je een pin terugduwt, kan deze de buis uitwerpen en ik ben er al een kwijtgeraakt. Ik vond het nogal lastig om het allemaal weer in elkaar te krijgen en ik had liever gewild dat ze zich aan gewone push-pins of geschroefde pinnen hadden gehouden. Ik kan me voorstellen dat in de versie van 1970 gewone push-pins en holle eindschakels werden gebruikt. Deze constructie is voor mij de enige reden tot zorg.
De Gene Kranz-herkomst is, hoewel hij het origineel in zijn dagelijks leven droeg, een soort bonus voor Seiko. Ze hebben niets gedaan om dit te laten gebeuren en het horloge is niet op een missie geweest. Hij had ook een Timex kunnen dragen. Maar hetzelfde geldt voor de Omega 'Moonwatch', alle horloges die op missie werden gedragen, bleven eigendom van de overheid en de exemplaren uit die periode die je kunt kopen, zijn nooit op een missie geweest.
De kleine afmetingen van het horloge, zowel in kastgrootte als in hoogte, laten zien hoeveel horloges in de loop der tijd zijn gegroeid en hoe ze weer beginnen te krimpen. U moet zelf beslissen of dit een goede of slechte ontwikkeling is.
Het heeft +10 seconden in 24 uur gewonnen en ik verwacht dat het zo zal blijven.
Hoewel ik geen grote fan ben van de dag-datum-complicatie, stond deze op het origineel en Seiko heeft het gewoon zo gelaten. Zoals ze deden met de batonwijzers, de markers en de lunette. En het schildlogo. Voor niet-WIS is dit gewoon weer een (kleine) Seiko. Ik durf te wedden dat niemand van mijn voormalige collega's ook maar een idee heeft wie Gene Kranz was. En zo ja, dan niet vanwege zijn horloge.
Ik heb foto's gezien van verschillende originelen, de eerste iteratie had nog 'Water Proof' op de wijzerplaat staan, maar dat werd al snel veranderd in 'Water Resist'. Ik weet niet welke versie Gene bezat. Ze werden ook geleverd met een zwarte leren band, maar die route ga ik niet volgen.
Het is een horloge dat echt in mijn collectie thuishoort omdat het nostalgie uit de vroege jaren 70 uitstraalt.
Dit is de vijfde Seiko die ik in 46 jaar heb gekocht. Twee daarvan waren een cadeau voor mijn vader, de derde (een 1978 150m Quartz duiker) is op de een of andere manier kwijtgeraakt, de vierde, de Seiko 5 die ik eerder liet zien, heb ik nog steeds.
Op de een of andere manier is het Seiko gelukt om dit horloge een solide en 'vintage' gevoel te geven, door de combinatie van het glas, de kastvorm en de armband.
De verpakking is, behalve de schuimrubberen inleg voor het horloge, volledig gemaakt van karton (en op de achterkant staat 'Verpakking gemaakt in China'). De armband was goed verpakt in plastic tape, maar dat was gemakkelijk te verwijderen. Beschermende stickers op glas en achterkant. Maar dat is, of zou moeten zijn, standaard, want al mijn Chinese horloges worden op dezelfde manier geleverd.
Het bevat een internationale garantieboekje met een QR-code om te scannen voor de handleiding, een waarschuwing voor internationale klanten dat u het horloge vanwege de constructie van de kast naar uw dealer moet brengen of naar uw lokale internationale servicecenter moet sturen in geval van reparatie. Ik heb echter niets bijzonders aan de kast opgemerkt. En een ingevulde en afgestempelde garantiekaart.
Afgestemd op mijn pols weegt het horloge 127 gram en past het door zijn kleine formaat comfortabel om de pols. Het glas is gemaakt van Seiko's eigen Hardlex, een gehard mineraal materiaal. Nog steeds geen saffier. Sommigen zeggen vanwege de kosten, maar 80 euro Chinese horloges worden geleverd met saffier, dus wat is het probleem? Het kan me echter niet echt schelen. Seiko gebruikte massieve schakels en massieve eindschakels voor de armband en een halve sluiting. En hoewel het een halve schakel heeft om de maat enigszins aan te passen, biedt de korte sluiting slechts ruimte voor twee micro-aanpassingen en dat zouden er te weinig kunnen zijn. Verder zijn de pinnen uit twee delen opgebouwd: de pin zelf, die taps toeloopt naar het uiteinde, en een zeer kleine veergeladen buis om de pin aan het andere uiteinde van de schakel te vergrendelen. Wanneer je een pin terugduwt, kan deze de buis uitwerpen en ik ben er al een kwijtgeraakt. Ik vond het nogal lastig om het allemaal weer in elkaar te krijgen en ik had liever gewild dat ze zich aan gewone push-pins of geschroefde pinnen hadden gehouden. Ik kan me voorstellen dat in de versie van 1970 gewone push-pins en holle eindschakels werden gebruikt. Deze constructie is voor mij de enige reden tot zorg.
De Gene Kranz-herkomst is, hoewel hij het origineel in zijn dagelijks leven droeg, een soort bonus voor Seiko. Ze hebben niets gedaan om dit te laten gebeuren en het horloge is niet op een missie geweest. Hij had ook een Timex kunnen dragen. Maar hetzelfde geldt voor de Omega 'Moonwatch', alle horloges die op missie werden gedragen, bleven eigendom van de overheid en de exemplaren uit die periode die je kunt kopen, zijn nooit op een missie geweest.
De kleine afmetingen van het horloge, zowel in kastgrootte als in hoogte, laten zien hoeveel horloges in de loop der tijd zijn gegroeid en hoe ze weer beginnen te krimpen. U moet zelf beslissen of dit een goede of slechte ontwikkeling is.
Het heeft +10 seconden in 24 uur gewonnen en ik verwacht dat het zo zal blijven.
Hoewel ik geen grote fan ben van de dag-datum-complicatie, stond deze op het origineel en Seiko heeft het gewoon zo gelaten. Zoals ze deden met de batonwijzers, de markers en de lunette. En het schildlogo. Voor niet-WIS is dit gewoon weer een (kleine) Seiko. Ik durf te wedden dat niemand van mijn voormalige collega's ook maar een idee heeft wie Gene Kranz was. En zo ja, dan niet vanwege zijn horloge.
Ik heb foto's gezien van verschillende originelen, de eerste iteratie had nog 'Water Proof' op de wijzerplaat staan, maar dat werd al snel veranderd in 'Water Resist'. Ik weet niet welke versie Gene bezat. Ze werden ook geleverd met een zwarte leren band, maar die route ga ik niet volgen.
Het is een horloge dat echt in mijn collectie thuishoort omdat het nostalgie uit de vroege jaren 70 uitstraalt.
🥇🏆Alleen al de hele connectie, zoals je zei, met de jaren 70 is genoeg om elke horlogefan er een te laten willen, of er een te willen hebben, denk ik. 
